Iran w ataku odwetowym, wystrzelił co najmniej pół tysiąca pocisków balistycznych w państwo żydowskie.

Siły Obronne Izraela (chociaż w przypadku armii Izraelskiej trudno używać sformułowania: „obronne” w mojej opinii bardziej adekwatne jest słowo: „napastnicze”) twierdzą, że ostrzał rakietowy z Iranu obejmował wystrzelenie ponad pół tysiąca rakiet z których kilka przebiło się przez tak zwaną „żelazną kopułę” i dosięgnęło celu. Izrael wydał pilny komunikaty, aby obywatele pozostawali bardzo blisko schronów przeciw bombowych aż do odwołania.

W mediach tak zwanego „głównego ścieku” zazwyczaj nie ma słowa o tym, że atak Iranu na Izrael był atakiem de facto odwetowym, lecz jest mowa o ataku, a to całkowicie wypacza prawdziwy obraz wydarzeń, ale czy to może dziwić? Kto o zdrowych zmysłach dziś jeszcze wierzy w informacje podawane w TV? Zatem Iran wystrzelił w ataku odwetowym co najmniej pięćset pocisków balistycznych na Izrael. Żydzi otrzymali polecenie udania się do schronów, a wszystkie lotniska zostały zamknięte do odwołania.

Służba prasowa chińskiego MSZ skomentowała ostatnie wydarzenia, jakie rozgrywają się w relacjach pomiędzy Libanem, Iranem i Izraelem. Chiny oświadczyły, że są głęboko zaniepokojone niestabilnością na Bliskim Wschodzie i sprzeciwiają się naruszaniu suwerenności, bezpieczeństwa i integralności terytorialnej Libanu. Widzimy więc, że Chińczycy jednak już dość otwarcie stają na przeciw USA i Izraelowi.

Dodatkowo Chińskie MSZ zauważyło, że główną przyczyną pogorszenia sytuacji na Bliskim Wschodzie było nieosiągnięcie zawieszenia broni w Strefie Gazy i tutaj cytat: „Wszystkie strony muszą jak najszybciej osiągnąć kompleksowe i trwałe zawieszenie broni w Gazie” – stwierdziło Ministerstwo Spraw Zagranicznych. Jest to dość oczywiste, zwłaszcza, że „przyklepywanie” tego w mojej opinii ludobójstwa jakie kolportuje Izrael, jest całkowicie bestialskie i niedopuszczalne!

Idźmy jednak dalej, otóż dyrektor generalny Magen David Adom, Eli Bin, ogłosił, że doszło do bezpośredniego trafienia w budynek w północnym Tel Awiwie, przy ulicy George’a Weissa. Wiele innych trafień odnotowano w Tel Awiwie, a także w Dimonie, Nabatim, Horze, Hod Hasharon, Beer Szewie i Riszon Lezion. Nagrania wideo z KAN pokazały spadające fragmenty pocisków przechwytujących i rakiet w Morzu Martwym. Z tego konkluzja płynie jedna, otóż mit „żelaznej kopuły”, właśnie upadł a Iran wysłał wiadomość Izraelowi, że jest w stanie się przebić.

Pozostaje mieć nadzieję, że jednak Izrael się opamięta i usiądzie do stołu rokowań, a następnie zgodzi się na utworzenie odrębnego i suwerennego państwa Palestyna, aby następnie mógł zapanować względny pokój. Oczywiście wiem i rozumiem, jaką rolę odgrywa tutaj „popychacz USA”, oraz szeroko pojęty „syjonizm” a to sprawia iż pokój dla wyżej wspomnianych dwóch „delikwentów” jest czymś niewskazanym, albowiem „oni” preferują wojnę.

Na koniec przypomnijmy, że Izrael i USA ostrzegły, że atak Iranu na Izrael będzie miał poważne konsekwencje. A więc w tej chwili w zasadzie już wszystko jest możliwe, nawet „atomówki”. Z kolei rzecznik izraelskiej armii, kontradmirał Daniel Hagari, oznajmił to, co napisaliśmy powyżej, a mianowicie powiedział, że system obrony powietrznej kraju wykrywa i przechwytuje zagrożenia, jednak obrona nie jest hermetyczna.

Na koniec ciekawostka, otóż zapewne wiele razy czytaliście w Biblii o człowieku o imieniu Elam, synu Sema, którego potomkowie stali się Elamitami, a my śledzimy ich losy w zasadzie od Księgi Rodzaju, poprzez proroków, aż do dnia Pięćdziesiątnicy w Dziejach Apostolskich. Według Izajasza i Jeremiasza, zarówno Elam, jak i Elamici odegrają dużą rolę podczas „Drugiego Adwentu”. Pytasz, gdzie jest Elam? Otóż według wielu badaczy jest w Iranie!

Elam ma znajdować się w południowej części współczesnego Iranu, na obszarze, który jest pełen proroctw biblijnych związanych z czasami ostatecznymi. Czy to możliwe, że obecna wojna między Izraelem a Iranem ma biblijny związek ze starożytnym Elamem? Wielu uważa, że tak. Elamici pochodzili z rodu Sema, co czyni ich semickimi, a następnie wzięli sobie żony z tych, których Księga Ezdrasza w rozdziale 10:2 nazywa: „obcymi żonami ludu tej ziemi”. I tak oto dochodzisz do końca Jeremiasza, i zauważasz, że Elam w zasadzie jest w centrum uwagi. Przypadek?

Autor. Zespół Eschatologia.pl

Fot. Youtube.com

Wszelkie prawa zastrzeżone.