Tajemnica Draculi czyli Wład III Palownik Cz.2: parał się w magii oraz okultyzmie, preferował mroczne rytuały.

Wład III Palownik, znany bardziej jako Dracula, a to za sprawą głównie pop kultury, urodził się pod koniec 1431 roku, dokładna data po dziś dzień nie jest znana, jednak najczęściej wskazuje się miesiące listopad i grudzień. Zmarł natomiast w grudniu 1476 roku. Przy tej okazji należy zauważyć, że są to informacje historyczne, natomiast te poza historyczne donoszą, że hrabia Dracula wcale nie odszedł z tego świata w roku 1476 lecz żył jeszcze długo po tym terminie i miał się bardzo dobrze.

Dracula urodził się jako drugi syn hospodara wołoskiego Włada II Diabła, który notabene był członkiem Zakonu Smoka. Zatem historia pokazuje nam, że Wład III Palownik urodził się już z pewnym obciążeniem mentalnym, by nie napisać genetycznym. Jego ojciec nie bez powodu otrzymał przydomek diabeł, stało się tak, dlatego ponieważ ludzie bali się go, a sam Wład II Diabeł siał lęk i zniszczenie, nie znał litości i dobroci.

Jego syn Dracula miał, zatem ciekawy wzorzec przez całe swoje młodzieńcze życie przed oczami. Wygląda na to, że ów wzorzec spodobał się młodemu chłopakowi, który później swoje życie zbudował na mentalności ojca, mało tego, poszedł dalej, o czym pisaliśmy w pierwszym artykule poświęconym tej postaci. W roku 1448 Dracula po raz pierwszy zasiadł na tronie wołoskim, niestety w wyniku oporu i spisków szybko stracił swój urząd, był zmuszony do ucieczki i ukrywania się aż do roku 1456, kiedy to ponownie objął panowanie dzięki pomocy i wsparciu Węgier.

Swoje panowanie Dracula rozpoczął od krwawej rzezi wykonanej na nielojalnych bojarach winnych śmierci jego ojca oraz brata. Cała ta masowa egzekucja zainicjowana przez młodego władcę, spodobała się mu a szał zabijania i mordowania, nie opuścił go przez resztę jego dni, coraz mocniej rzucając cień na jego charakter i postępowanie. Kolejny przejaw krwawych zapędów Draculi to najazd na Braszów, spustoszenie całej okolicy, splądrowanie wszelkich dóbr i na koniec wydanie rozkazu nakazującego, aby wszystkich mieszczan wbić na pale.

Owe pale miały być formą przestrogi na przyszłość, tak by Braszów wypłacili mu wszelkie zaległe odszkodowania, a i pozostałe poddane mu regiony nie podnosiły zbyt wysoko głowy, ponieważ będą mogły o tę głowę zostać ukrócone. Dracula nie lubił pertraktacji, słownego dochodzenia do konsensusu, wolał działać szybko i krwawo, tak aby każdego powalić na kolana a tych, którzy przeżyją pozostawić w szoku i rozpaczy.

Ostateczny rozdział w życiu Draculi to wojna z Turkami zainicjowana buntem hrabiego, który czuł podstęp i nadchodzącą śmierć. By wyprzedzić nadciągające fakty, postanowił wyruszyć na wojnę. Początkowo szło mu bardzo dobrze, bardzo szybko opanował linię Dunaju od Widynia aż po Morze Czarne. Ataki były przeprowadzane w sposób błyskawiczny pozostawiając jedynie zgliszcza i przelaną krew.

Wiosną roku 1962 Dracula ostatecznie przegrał bitwę z główną armią dowodzoną przez Mehmeda II. Tak porażka zmusiła go do zmiany strategii i przejścia do walk czysto partyzanckich charakteryzujących się podpalaniem wsi, zatruwaniem wody w studniach, innymi słowy robienie wszystkiego tego, co sprawi, że wróg nie znajdzie bezpiecznego schronienia. Kulminacją wojny było podejście wojsk sułtana pod zamek Draculi.

To, co wówczas wojska tureckie zobaczyły do historii przeszło pod nazwą: „Lasu Pali”. Grecki historyk Chalkodyles donosi, że Turcy w swym marszu dotarli do przerażającej dekoracji, składającej się z tureckich jeńców nabitych na pale i ustawionych w szpaler o szerokości ponad jednego kilometra i długości około trzech kilometrów. Samych pali miało tam być blisko dwadzieścia tysięcy. W obliczu makabrycznego widowiska Sułtan nakazał odwrót.

Dracula odniósł ostatecznie zwycięsko, jednak nie cieszył się nim zbyt długo, ponieważ w wyniku knowań i spisków został oskarżony i uwięziony. Taki okres w jego życie trwa kila lat. Pod koniec swojego życia na nowo odzyskuje wolność. Co jeszcze wiemy o Draculi? Wiemy, że pozostawił po sobie dwóch synów, jednak historia nie zna ich imion. Legendy donoszą, że ród Draculi trwa po dziś dzień i stanowi trzon wampiryzmu.

Zatem na sam koniec, jaki rysuje się najbardziej prawdopodobny obraz Włada III Palownika zwanego Draculą? Po pierwsze z pewnością był to człowiek charyzmatyczny, jednak w swej charyzmie popadł w skrajności lub obłęd, co mogło doprowadzić do pewnych chorób psychicznych. Podobna sytuacja miała miejsce w przypadku Hitlera, który przecież swoimi wypowiedziami porwał praktycznie cały naród, a mimo to rezultat końcowy to krew, śmierć i tragedia.

Dalej możemy przypuszczać, że Dracula parał się w magii oraz okultyzmie, preferował mroczne rytuały i być może kontakty z bytami nie z tego świata. Prawdopodobnie Dracula nawiązał jakiś kontakt z wampirami, czyli istotami demonicznymi. Ów kontakt był silny a z czasem jeszcze wzrastał. Dracula otrzymał nadprzyrodzone moce, które bardzo często są ujęte i opisane w różnego rodzaju legendach oraz miejscowych opowieściach.

Autor. Zespół Eschatologia.pl

Fot. Pixabay.com

Wszelkie prawa zastrzeżone.