Umaszynowienie ludzi i cybergenetyka: „aktualizacja” oraz „przeprogramowanie” ludzkości na zawsze.

Wielu naukowców z różnych dziedzin uważa, że nieśmiertelność będzie można osiągnąć jeszcze za naszego życia. Wskazują oni zazwyczaj na środek dwudziestego pierwszego wieku. To oznacza, że rodzące się obecnie dzieci dożyją tych właśnie czasów. Skorzystają z osiągnięć nauki i staną się nieśmiertelne, a więc w zasadzie już są, albo przynajmniej do pewnego stopnia. Ich życie będzie można dwukrotnie a nawet trzy krotnie wydłużyć. Takie są przewidywania a co za tym idzie, również i oczekiwania.

Można zadać pytanie oto czy rzeczywiście wyżej zaprezentowana wizja niedalekiej przyszłości jest w ogóle możliwa do realizacji w rzeczywistym świecie. Tutaj nie ma potrzeby pozostawiać tej kwestii bez odpowiedzi, ponieważ już dziś naukowcy są pewni, że coś zbliżonego do nieśmiertelności z pewnością uda się uzyskać. Tego zdania są setki badaczy i wizjonerów reprezentujących różne profesje, od medycyny, genomiki i gerontologii po farmację, nanotechnologię i robotykę. Pracownicy wyżej wymienionych dziedzin niejako stawiają pierwsze śmiałe kroki w kierunku wieczności.

Obecnie istnieją dwie, nazwijmy to szkoły filozoficzne, wyjaśniające możliwe przedłużenie ludzkiego życia. Pierwsza optuje za przeniesieniem maszyny do człowieka, druga natomiast człowieka do maszyny. Współczesne badania zakładają, że średnia długość życia człowieka w ostatnich kilkudziesięcioleciach wydłużyła się o dwanaście lat. Ten zdumiewający postęp zawdzięczamy nauce i coraz bardziej technologii. Badacze zakładają, że ów postęp będzie teraz jeszcze szybszy. Prognozy wskazują, że z każdym kolejnym rokiem średnia długość życia będzie wzrastała o sześć miesięcy.

Wzrost ten ma być również zagwarantowany przez fakt, że w przyszłości kuźnia technologii doprowadzi do sytuacji, w której człowiek i maszyna stopią się w jedno. Ludzie mają już sztuczne trzustki. Obecnie trzydzieści tysięcy pacjentów z chorobą Parkinsona ma wszczepione implanty mózgowe. A zminiaturyzowana technologia będzie wywierała coraz większy wpływ na nasze życie. Postępy w nanotechnologii, funkcjonującej na poziomie atomu, dają nadzieję na zastępowanie niezbędnych do życia organów za piętnaście lat, ciałek krwi za dwadzieścia a za dwadzieścia pięć możliwe będzie przeprogramowanie naszej biologicznej struktury, tak by zapobiec starzeniu się organizmu.

To jedna droga do nieśmiertelności. Jednak z drugą wiąże się nawet większe nadzieje. W miarę jak rośnie w postępie geometrycznym moc komputerów, pojawi się moment, nazwany już technologiczną osobliwością, gdy sztuczna inteligencja przewyższy ludzką. Futurolodzy przewidują, że nastąpi to w połowie obecnego stulecia. Według szacunkowych prognoz do roku 2030 komputery będą miały milion razy większą moc niż teraz. Wówczas wszystko ma być możliwe. Tymczasem naukowcy z całego świata szukają metod zespolenia tej rosnącej mocy obliczeniowej z naszą inteligencją.

W Szwajcarii naukowcy próbują odtworzyć ludzki mózg, składając go z pojedynczych neuronów, z zamiarem zbudowania w ciągu dziesięciu lat kompletnego wirtualnego umysłu. W USA grupa naukowców z Instytutu w Massachusetts tworzy mapę wszystkich synaps w mózgu, bilionów połączeń między neuronami, aby znaleźć ośrodek ludzkiej świadomości. Ich zadaniem będzie wypełnienie pustej przestrzeni w maszynie, zeskanowanym obszarem naszej świadomości. Przeniesienie człowieka, jego świadomości, do komputera.

W tym wszystkim nie można zapominać o cybergenetyce. Czyli wykorzystywaniu techniki do modyfikowania kodu genetycznego. Dla badaczy DNA to w gruncie rzeczy zestaw informacji potrzebnych do budowy naszego organizmu. Co więcej, naukowcy uważają, że DNA to przestarzały program. Cybergenetyka daje możliwość restrukturyzacji systemu, dokonania na nim aktualizacji a co za tym idzie, przeprogramowania ludzkości na zawsze.

Nauka stara się zapobiegać szkodliwym zjawiskom wynikającym ze starzenia się ciała. Gerontologia, nauka o starości, odkryła, że istnieje tylko siedem podstawowych przyczyn degradacji organizmu z powodu wieku. Wystarczy je wyeliminować, a nieśmiertelność będzie w zasięgu ręki. Główną przyczyną starzenia się jest śmierć komórek. Czy Słyszeliście o tak zwanym Limicie Hayflicka? Otóż w 1961 roku doktor Leonard Hayflick oszacował, że człowiek może przeżyć maksymalnie około stu dwudziestu lat.

Hayflick oparł swoją teorię na wyliczeniach, ile razy komórka może się dzielić zanim obumiera. Liczbę tych podziałów określa długość pewnego powtarzalnego kodu DNA, przy końcu chromosomu każdej z komórek. Te powtarzające się sekwencje nazywane są telomerami. Działają jak skuwki sznurowadeł, zapobiegające wystrzępianiu się ich końcówek. Ale po pewnej liczbie podziałów, telomery zużywają się i chromosom wystrzępia się na śmierć.

Na koniec należy zadać pytanie, dokąd nas to wszystko poprowadzi? Modyfikacje DNA, programowanie ludzkich zachowań, wpływanie na rozwój konkretnych cech kosztem innych cech, tych, które ktoś gdzieś w laboratorium uzna za niepotrzebne lub szkodliwe. Czy człowiek bawiący się w Boga jest optymistyczną przyszłością dla cywilizacji, czy wręcz przeciwnie? Co jeżeli zdobyta wiedza dostanie się w ręce organizacji mających tragiczne plany dla świata?

Autor. Zespół Eschatologia.pl

Fot. Pixabay.com

Wszelkie prawa zastrzeżone.