Medjugorie, objawienia naszych czasów Cz.2: Najświętsza Panna mówi, że pokój na świecie jest zagrożony.

Szanowni Państwo, zgodnie z zapowiedziami pochodzącymi z pierwszej części publikacji, poświęconych objawieniom w Medjugorie, rozpoczniemy dzisiejsze rozważania od przytoczenia listu, jaki do Ojca Świętego skierował proboszcz Medjugorie, był to rok 1983. List będziemy publikować fragmentami, ponieważ dzięki temu będzie nam łatwiej się skupić na konkretnym wycinku, na jego przesłaniu oraz ogólnej interpretacji, jakiej poddamy ten list.

„Po ukazaniu się Najświętszej Panny, dnia 30 listopada 1983 roku widząca Marija Pavlovic przyszła, aby mi powiedzieć: Matka Boża mówi, że trzeba natychmiast powiadomić Ojca Świętego i Biskupa o niezwykle pilnej i wielkiej wagi informacji z Medjugorie. Niniejszy list pragnie wypełnić ten obowiązek.

Pięcioro widzących doświadcza codziennych objawień najświętszej Maryi Panny. Doświadczenie, dzięki któremu oni ją widzą jest faktem dającym się sprawdzić przez bezpośrednie obserwacje. Podczas objawień widzący nie reagują na światło, nie słyszą hałasów, nie reagują, gdy ktoś ich dotyka, czują się jak gdyby byli poza czasem i przestrzenią. Wszyscy widzący stwierdzają w istocie:

«My widzimy Matkę Bożą, tak jak widzimy inne osoby. Modlimy się z nią, rozmawiamy i możemy ją dotknąć. Najświętsza Panna mówi, że pokój na świecie jest zagrożony. Ona ustawicznie wzywa do pojednania i nawrócenia. Przyrzekła nam, że pozostawi widzialny znak na miejscu objawień w Medjugorie dla całej ludzkości.

Czas, który poprzedza ten widzialny zna, jest okresem łaski dla nawrócenia i pogłębienia wiary. Najświętsza Panna przyrzekła powierzyć nam dziesięć tajemnic. Te objawienia są ostatnimi objawieniami Najświętszej Maryi Panny na ziemi. Dlatego są tak długie i częste».”

Po pierwsze rzuca nam się w oczy fragment informujący, iż objawienia Maryi Panny, w Medjugorie to ostatnie objawienia Królowej nieba na ziemi. Czy niebo pozostawi ludzkość? Czy może ludzkość znajduje się już rzeczywiście przy kresie swojego istnienia? A zatem po zakończeniu objawień w Medjugorie nasza cywilizacja szybko dotrze do momentu sądu ostatecznego. Oczywiście ten czas może trwać nawet kilkadziesiąt lat, lub więcej.

Dalej możemy przeczytać, iż obecne objawienia są czasem łaski, czasem dla ludzi, aby Ci się nawrócili, ponieważ później analogicznie nastąpi czas sprawiedliwości. To całkowicie pokrywa się z Dzienniczkiem siostry Faustyny, pokrywa się z przesłaniem, jakie Jezus Dał ludzkości po przez naszą rodaczkę. To tam możemy przeczytać, że z Polski wyjdzie iskra, która przygotuje świat na ponowne przyjście Jezusa.

We wspomnianym dzienniczku możemy również przeczytać, że po czasie owego miłosierdzia nadejdzie czas sprawiedliwości. To nakłada się na przesłanie z Medjugorie. Przy okazji można dodać, że tylko miłosierdzie Boga może nas zbawić i uratować, a zatem jeżeli człowiek nie skorzysta z miłosierdzia, pozostanie dla niego jedynie Boża sprawiedliwość, a kto wówczas zdoła się ostać?

Czas miłosierdzia a następnie czas sprawiedliwości, tak wyglądają przepowiednie teraźniejszości i przyszłości. Trudno jest bagatelizować taką właśnie kolejność, zwłaszcza, że miłosierdzie i sprawiedliwości to dwa atrybuty Boga. Czas miłosierdzia jest dla wszystkich bez wyjątku, każdy w tym okresie dziejów będzie mógł uzyskać przebaczenie, jeżeli tylko okaże skruchę i żal za grzechy a w dalszej kolejności odmieni swoje życie, w pewnym sensie narodzi się na nowo. Jednak powróćmy do listu:

„Według Mirjany, podczas objawienia z dnia 25 grudnia 1982 roku, Matka Boża powierzyła jej dziesiątą i ostatnią tajemnicę ujawniła jej daty, w których poszczególne tajemnice miałyby się spełnić. Najświętsza Panna ujawniła Mirjanie wiele spraw przyszłych, jej powiedziała więcej niż innym widzącym. Dlatego przekazuje to, co Mirjana powiedziała mi 5 listopada 1983 roku. Streszczam istotne aspekty jej relacji, nie cytując ich dosłownie. Mirjana Mówi:

«Pierwszym widzialnym znakiem, który zostanie dany ludzkości, będą trzy ostrzeżenia dla świata. Ostrzeżeniami będą wydarzenia, które nastąpią na ziemi. Mirjana będzie ich świadkiem. Trzy dni przed tymi wydarzeniami ona poinformuje o nich kapłana, którego sama wybierze. Świadectwo Mirjany będzie potwierdzeniem objawień i bodźcem do nawrócenia. Po upomnieniach pojawi się widzialny znak na miejscu objawień w Medjugorie dany dla całej ludzkości. Znak będzie dany jako świadectwo prawdziwości objawień i wezwanie do wiary.

Dziewiąta i dziesiąta tajemnica mówią o czymś strasznym. Dotyczą kary za grzechy świata. Kara jest nieunikniona, ponieważ nie można się spodziewać nawrócenia całego świata. Kara może zostać zmniejszona przez modlitwy i pokutę, ale nie można już jej uniknąć. Zło, które zagrażało światu a o którym mówiła siódma tajemnica zostało odwołane dzięki modlitwie i postom.

Po pierwszym ostrzeżeniu kolejne nastąpią w ciągu krótkiego czasu. W ten sposób ludzie będą mieli czas do nawrócenia się. Ten czas jest okresem łaski nawrócenia. Po widzialnym znaku, ci, którzy pozostaną przy życiu, będą mieli mało czasu do nawrócenia się. Dlatego Najświętsza Panna wzywa do niecierpiącego zwłoki nawracania się i do pojednania.»

Wezwanie do modlitwy i pokuty ma na celu oddalenie zła i wojny, a przede wszystkim zbawienie dusz. Według Mirjany wydarzenia przepowiedziane przez Najświętszą Pannę są bliskie. W imię tego co doświadczyła, Mirjana mówi do całej ludzkości: «Nawracajcie się szybko, otwórzcie wasze serca dla Boga».

Mirjana mówi, że oprócz tego zasadniczego orędzia miała w 1982 roku objawienie, które według nas rzuca światło na historię Kościoła. Opowiada ona o objawieniu, w którym Szatan pojawił się przybierając pozorny powierzchowny wygląd Najświętszej Panny. Szatan zażądał od Mirjany wyrzeczenia się Matki Bożej i pójścia za nim, ponieważ może uczynić ją szczęśliwą w miłości i w życiu, zaś z Najświętszą Maryją Panną, mówił, będzie musiała cierpieć. Mirjana go odrzuciła. Natychmiast ukazała się jej Najświętsza Panna i Szatan zniknął.”

Z wyżej przytoczonego fragmentu najważniejsze konkluzje są takie, że kara przewidziana za grzechy świata jest nieunikniona, niemniej jednak jej zasięg oraz rozmiar mogą być jeszcze ograniczone, warunkiem jest nawrócenie, modlitwa i pokuta. Widzimy również, że Maryja powierzając tajemnice widzącej poleca jej, aby powiedziała o tym wybranemu kapłanowi, to tylko pokazuje jak Matka Boża szanuje Kapłanów, ich misję oraz władzę. A teraz ciąg dalszy listu z Medjugorie:

„Najświętsza Panna powiedziała zasadniczo co następuje: «Wybacz mi to, ale powinnaś wiedzieć, że Szatan istnieje. Kiedyś stawił się przed tronem Boga i prosił o pozwolenie na kuszenie Kościoła przez pewien czas. Bóg pozwolił mu na wystawienie Kościoła na próbę przez jeden wiek. Ten wiek jest we władzy demona, ale kiedy spełnią się tajemnice, które zostały wam powierzone jego władza zostanie unicestwiona.

Już teraz zaczyna tracić swoją władzę i staje się agresywny, niszczy małżeństwa, wzbudza waśnie między kapłanami, wywołuje obsesje, zabójstwa. Musicie bronić się modlitwą i postem, przede wszystkim modlitwą wspólnotową. Noście przy sobie poświęcone symbole. Umieszczajcie je w waszych domach, zacznijcie na nowo stosować wodę święconą».”

Naszym oczom rzuca się stwierdzenie, które jasno ukazuje słabość Szatana. Jak mówi nam Maryja, Szatan prosił Boga o pozwolenie, aby kusić Kościół i wystawić go przez to na próbę. Widzimy jak Kościół sam w sobie jest mocny, niezwyciężony, jego Fundamentem jest Jezus i tylko, dlatego jeszcze trwa i nigdy nie upadnie. Jeżeli chodzi o samych Kapłanów, to oni są ludźmi, podlegają żądzom i atakom Szatana, ataki Szatana na kapłanów są ogromne, ponieważ jeden upadły kapłan to wielu upadających ludzi. Szatan to wie i dlatego przede wszystkim oddziałuje na kapłanów. Kochani a teraz Spójrzcie na zakończenie listu:

„Według kilku katolickich ekspertów, którzy badali te objawienia, to orędzie Mirjany naświetlałoby wizję, jaką miał Papież Leon XIII. Według, nich po apokaliptycznej wizji, jakiej doświadczył, a dotyczącej przyszłości Kościoła, Leon XIII ułożył i wprowadził modlitwę do świętego Michała Archanioła, którą kapłani odmawiali po mszy świętej aż do Soboru. Owi eksperci twierdzą, że kończy się przewidziany przez Leona XIII wiek próby.

Ojcze święty, nie chcę być odpowiedzialny za niczyje potępienie. Robię to, co mogę. Świat został wezwany do nawrócenia się i pojednania. Pisząc do Waszej Świątobliwości spełniam tylko mój obowiązek. Po napisaniu tego listu, dałem go widzącym, aby zapytali Najświętszą Pannę, czy jego treść jest zgodna z prawdą. Ivan Dragicevic przyniósł mi tę odpowiedz: «Tak, treść listu jest prawdziwa, trzeba najpierw powiadomić Ojca Świętego a potem biskupa».”

Co można napisać na koniec dzisiejszych rozważań? Pozwolicie, że przytoczę własne świadectwo opisujące pokrótce rozmowę z pewnym kapłanem. Rozmowa dotyczyła współczesnego świata i problemów, jakie go dotykają. Z premedytacją powracałem do tego tematu, chciałem przekonać się, co powie Kapłan, jak się do tego ustosunkuje, chociażby z punktu widzenia wiary.

Jego odpowiedź była jednak krótka i przerażająca, odpowiedział: „co my możemy zrobić, po za tym jest dobrze, więc, o co chodzi?” Pomyślałem, że rzeczywiście jest dobrze, ale chyba temu kapłanowi. Niemniej jednak wówczas przyszła mi jedna myśl do głowy. Dobrze, że dwa tysiące lat temu nasz Bóg i Zbawca Jezus Chrystus, również nie miał takiego podejścia. Dobrze, że nie Myślał, iż „jest dobrze jak jest”.

Autor. Zespół Eschatologia.pl

Fot. Pixabay.com

Wszelkie prawa zastrzeżone.