Każdy dzień przemija dlatego nie czekaj, życie jest zbyt cenne by pozwolić sobie na bezczynność.

Człowiek może więcej niż mu się często wydaje, że może. Każdy z nas został wyposażony w zmysły, których nie może dostrzec ale dzięki którym w pełni odbiera to, co dzieje się w jego otoczeniu, lepiej komunikuje się z drugim człowiekiem, reaguje na zaistniałe wydarzenia. Tylko dzięki pełniejszemu pojmowaniu życia będziemy w stanie iść taką drogą, która jest nam pisana, która skieruje naszą przyszłość ku szczęściu. To automatycznie nie wyklucza licznych przeszkód, trudności i upadków, jednak nigdy nie można się poddawać, bo życie jest jedno.

Życie nie czeka na nikogo, ono podąża swoim wyznaczonym tempem, dlatego nie oczekujmy lepszego czasu, lepszej okazji, tego wymarzonego momentu, bo możemy go przeoczyć, gdy już się pojawi. Ktoś kiedyś powiedział, że raz utracone szczęście może więcej nie powrócić, a już na pewno nie w takiej formie jak pierwotnie. Stańmy przed lustrem naszej duszy i powiedzmy sobie, czego pragniemy, na co czekamy, co chcemy uratować i do czego pragniemy dążyć. Każdy ma w życiu szansę by być lepszym człowiekiem niż jest, być sięgać dalej i dostrzegać więcej, wykorzystajmy ją.

Wszyscy popełniamy błędy, ale pamiętajmy, że zawsze mamy wybór. Kiedy Ty sięgniesz po swoje wybory? Którą podążysz drogą? Czy już dziś Znasz odpowiedź na to pytanie, czy Wolisz jednak jeszcze zaczekać z tą odpowiedzią? Nie czuj strachu, który ostatecznie czai się gdzieś w zakamarkach naszego serca, nie obawiaj się upadku, nie sięgaj po liczne wymówki, idź na przód, czy nie chcesz naprawdę żyć swoim życiem a nie tylko być?

Nie czekaj, życie jest zbyt cenne by pozwolić sobie na bezczynność. Każda sekunda przemija i więcej nie powróci, teraz nie zdajemy sobie z tego faktu sprawy, ale kiedyś spoglądając wstecz możemy dostrzec bierność, która nas nie zadowoli, a my nie będziemy już mogli cofnąć czasu, nie będziemy mogli przeżyć tych momentów jeszcze raz, przeżyć ich lepiej. Życie nie jest filmem, który przewiniemy.

Współczesny świat bardzo często zdaje się zadawać pytania oto jak żyć? W jaki sposób ogarnąć wszystko to, co nas otacza i zrobić z tego pożytek? I wreszcie na koniec XXI wiek zadaje pytanie, po co to robić? Co jeśli jednak warto spróbować, co jeśli powstaniesz, co jeśli się nie poddasz i zmienisz to, co negatywne w coś pozytywnego, coś co oferuje życie i światło w mroku. Co jeśli powstaniemy wszyscy i będziemy głosem, który nie będzie mógł być zignorowany, będziemy głosem budzącym ciszę?

Wszystko rozpoczyna się od pojedynczego źdźbła trawy a my jesteśmy w stanie zmienić świat, rozpoczynając owe zmiany od nas samych. Słowo przełamuje ciszę i pozwala zajść nam jeszcze dalej, pozwala nam odnaleźć w sobie siłę, która nie poprowadzi nas ku rezygnacji i „dania za wygraną”. Tego potrzebuje każdy człowiek, nawet ten, który nie zdaje sobie z tego faktu sprawy. Światło daje życie, mrok je odbiera. Nie stójmy w zakamarkach nicości, zapomnienia, nie bądźmy jak bezimienne nagrobki na arenie dziejów ludzkości.

Dlatego co jeśli wszyscy powstaniemy, nie zrezygnujemy i dojdziemy do miejsc, w których nie był jeszcze nikt? Co jeśli wspólnie zmienimy świat, przebudzimy ciszę i sprawimy, że nic już nie będzie takie jak było dotychczas? Nie dajmy się zignorować współczesności, wyrwijmy z niej to, co nam się należy. To, na czym nam zależy. Podążajmy ku marzeniom i nie obawiajmy się upadku, bo życie zaoferuje nam kolejną szansę, życie ma słabość do ludzi, którzy nie boją się wyzwań, którzy upadają i powstają. Życie lub coś więcej, albo Ktoś więcej, Ktoś ponad tym wszystkim, oczekuje od nas niezłomności, czasem heroizmu. Dlaczego?

Jesteśmy ludźmi, to zobowiązuje, to daje nam możliwości natury fizycznej jak i duchowej. I wreszcie to sprawia, że możemy od nas wymagać coraz więcej. Ten Ktoś wymaga od nas czegoś więcej. Przełamywanie słabości, przekraczanie rubikonu bezsilności, otwieranie drzwi, do których wielu obawia się nawet podejść. To wszystko przemawia do nas, do naszej duszy słowami: „Pospiesz się, potrzebujesz tego, to twoja szansa, twoje życie, które masz teraz w swoich rękach, nie zmarnuj go, bo nie będzie kolejnej szansy. Zrób wszystko, co możesz żeby ukończyć te zawody, nie utracić wiary i pozostawić po sobie odcisk na ziemi”.

Czytaj między wierszami, odpowiadaj na pytania, które często nie padają, staraj się dostrzegać gwiazdy w oczach innych ludzi i ten oddech. Oddech tego Kogoś, który możesz poczuć na swoim ramieniu, oddech będący znakiem, że to, co najlepsze jeszcze nadejdzie. Oddech mówiący do duszy: „Jezus z Nazaretu Jest słowem Boga a jego słowa mają moc, która wymaga, ale także oferuje więcej aniżeli mógłbyś sobie wyobrazić. Jezus odnajdzie Cię nawet w największym mroku, daj się mu odnaleźć i pójdź za nim aż po horyzont swojego życia”.

Uśmiechnij się do swojego życia i nie przestawiaj nigdy wierzyć w lepsze jutro, w lepszą przyszłość. Trzymaj się tych myśli, tych uczuć, one będą żaglem twojej łodzi. One sprawią, że będziesz mógł być tym, kim chcesz. Nadzieja już dziś czeka u progu drzwi twojej duszy, otwórz jej i bądź gotów, gdy ona wypowie twoje imię. Nadzieja sprawia, że widzimy prawdę, możemy rozmawiać z Bogiem, kruszyć skały, możemy chodzić po wodzie, możemy dostrzegać początek tam gdzie inni widzą jedynie koniec.

Autor. Zespół Eschatologia.pl

Fot. Pixabay.com

Wszelkie prawa zastrzeżone.