Jeżeli człowiek mający władzę chce zająć miejsce Boga, wtedy taka władza jest: „anty-Chrystusowa”.

„Idzie godzina wielka, groźna, sądu i kary. Póki macie czas posłuchajcie i porzućcie grzechy wasze, które na karę zasługują. Biada ziemi, gdy owocu pokuty zabraknie, a usta modlących się zamilkną. Nie otworzą się tym razem upusty niebieskie, jak za dni Noego, i nie popłyną wody, by zalać ziemię skalaną grzechami.

Ale otworzy się ziemia, zapłonie od wulkanów, które już zagasły, i będzie drżało jej łono, aż walić się będą lądy, gdzie szumi zboże i stoją łany. Pioruny będą padały z chmur jak deszcz, aż poruszona zostanie materia nienawiści ludzkiej.”

Teresa Neumann. Niemiecka Mistyczka.

„Nikt nie będzie mógł wejść do Nowego Porządku Świata, jeśli nie pokłoni się Niosącemu Światło. Nikt nie wejdzie do Nowego Wieku, jeśli nie przejdzie lucyferiańskiej inicjacji.”

David Spangler.

Święty Jan w tekście Apokalipsy zamieszcza nawiązania do współczesnych sobie wydarzeń historycznych, ale także naucza nas, że przeciwnikiem jest starodawny nieprzyjaciel, ten, którego Archanioł Michał strącił z nieba. Dlatego chcemy dziś dokonać analizy kilku tekstów z wyżej wspomnianej księgi Biblijnej, zwłaszcza, że jest w nich mowa o Szatanie, Antychryście oraz szeroko pojętej eschatologii. Są to terminy, które coraz częściej pojawiają się w przekazie medialnym dzisiejszych czasów, a to doskonały motyw do tego by nie odwracać wzroku od, być może, zbliżającej się przyszłości.

„I ujrzałem Bestię wychodzącą z morza, mającą dziesięć rogów i siedem głów, a na rogach jej dziesięć diademów, a na jej głowach imiona bluźniercze. Bestia, którą widziałem, podobna była do pantery, łapy jej – jakby niedźwiedzia, paszcza jej – jakby paszcza lwa. A Smok dał jej swą moc, swój tron i wielką władzę.

I ujrzałem jedną z jej głów jakby śmiertelnie zranioną, a rana jej śmiertelna została uleczona. A cała ziemia w podziwie powiodła wzrokiem za Bestią, i pokłon oddali Smokowi, bo władzę dał Bestii. I Bestii pokłon oddali, mówiąc: Któż jest podobny do Bestii i któż potrafi rozpocząć z nią walkę?”

Ap. 13, 1-4.

„Wszyscy mieszkańcy ziemi będą oddawać pokłon władcy, każdy, którego imię nie jest zapisane od założenia świata w księdze życia zabitego Baranka.”

Ap. 13, 8.

„Potem ujrzałem inną Bestię, wychodzącą z ziemi: miała dwa rogi podobne do rogów Baranka, a mówiła jak Smok. I całą władzę pierwszej Bestii przed nią wykonuje, i sprawia, że ziemia i jej mieszkańcy oddają pokłon pierwszej Bestii, której rana śmiertelna została uleczona. I czyni wielkie znaki, tak iż nawet każe ogniowi zstępować z nieba na ziemię na oczach ludzi.

I zwodzi mieszkańców ziemi znakami, które jej dano uczynić przed Bestią, mówiąc mieszkańcom ziemi, by wykonali obraz Bestii, która otrzymała cios mieczem, a ożyła. I dano jej, by duchem obdarzyła obraz Bestii, tak iż nawet przemówił obraz Bestii i by sprawił, że wszyscy zostaną zabici, którzy nie oddadzą pokłonu obrazowi Bestii.

I sprawia, że wszyscy: mali i wielcy, bogaci i biedni, wolni i niewolnicy otrzymują znamię na prawą rękę lub na czoło i że nikt nie może kupić ni sprzedać, kto nie ma znamienia – imienia Bestii lub liczby jej imienia. Tu jest [potrzebna] mądrość. Kto ma rozum, niech liczbę Bestii przeliczy: liczba to bowiem człowieka. A liczba jego: sześćset sześćdziesiąt sześć.”

Ap. 13, 11-18.

Chcąc zrozumieć te opisy, musimy pamiętać o tym, że święty Jan pisze jako teolog, ale także przeprowadza analizy historyczne i dlatego objaśnia znaki czasów, społeczeństwo, w którym żyje, oraz funkcje Cesarstwa Rzymskiego w tym konkretnym momencie historii. Nie powinniśmy zapominać również, że nie mamy tutaj do czynienia z demonizowaniem władzy jako takiej, ponieważ sam Jezus powiedział: „Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga”.

Chrześcijaństwo nie opiera się, więc na krytyce i zwalczaniu władzy politycznej jako takiej, lecz tylko przypomina o tym, że ludzie posiadający autorytet i władzę nad innymi są narażeni na niebezpieczną pokusę zajmowania miejsca Boga. W tym sensie pierwsza Bestia, podobna do pantery, symbolizuje władze polityczną, ekonomiczną i wojskową człowieka. Dlatego jeśli władza ludzka jest poddana Bogu, wtedy władza ta jest uprawniona.

Jeżeli jednak człowiek mający władzę chce zająć miejsce Boga i samodzielnie decydować o tym, co jest dobrem a, co złem, jeśli domaga się czczenia siebie jako samego Boga, wtedy taka władza jest anty-Chrystusowa. I taką właśnie władzę ukazuje święty Jan w szacie Cesarstwa Rzymskiego. Jednak ta władza światowa i anty-Chrystusowa pojawia się w historii za każdym razem, kiedy człowiek chce zająć miejsce Boga.

Tak dzieje się w naszych czasach, kiedy, jak często zauważał Benedykt XVI, Boga chce się zepchnąć na margines, a Jego miejsce pragnie zająć sam człowiek, ogłaszając siebie panem życia, żądając dla siebie władzy absolutnej i nie uznając siebie za stworzenie. Z kolei druga Bestia jest podobna do baranka, ale ma głos smoka, a więc obrazuje fałszywe proroctwo, ideologię zastępującą religię i fałszywą filozofię, czyli tę ateistyczną i materialistyczną wizję świata.

Ta fałszywa ideologia symbolizowana przez drugą Bestię pozostaje w służbie władzy, obrazowanej przez pierwszą Bestię, ponieważ usiłuje szerzyć kłamstwo o tym, że człowiek jest panem świata, a więc nie ma już nad nim niczego, i nie Bogu, lecz człowiekowi trzeba się kłaniać. Kłamstwo to jest typowe dla fałszywej filozofii, dla materialistycznych ideologii, dla bałwochwalstwa i New Age, ale również dla religii Wschodu, z buddyzmem i hinduizmem włącznie, które człowieka czynią nowym bogiem w miejsce Boga prawdziwego.

Te dwie Bestie są, więc nierozerwalnie związane ze sobą i przedstawiają dwa oblicza Antychrysta i Szatana, który jak mówi Jezus: jest zabójcą od początku, kłamcą i ojcem kłamstwa. Dlatego reasumując, pierwsza charakterystyka może odnosić się do uzurpowania sobie boskiej władzy, a więc do pierwszej Bestii, druga zaś do fałszywej ideologii, czyli do drugiej Bestii.

Autor. Zespół Eschatologia.pl

Fot. Youtube.com

Wszelkie prawa zastrzeżone.