Gloria Polo przeżyła uderzenie pioruna, stanęła przed Bogiem na sądzie i powróciła z zaświatów.

„Twoja duchowa śmierć zaczęła się bowiem od tego, gdy twoi bliźni i ich cierpienie stali ci się całkowicie obojętni. Gdy nie miałaś dla nich serca. To było upomnienie ode mnie i powinno było być dla ciebie ostrzeżeniem, gdy ukazywałem ci cierpienie twoich bliźnich przy tak wielu okazjach i we wszystkich częściach świata. Ale kiedy mogłaś dowiedzieć się z telewizji lub innych mediów, jak ludzie byli porywani, zabijani, rozrywani od bomb i wypędzani, rzucałaś tylko powierzchowne komentarze «O biedni ludzie, co za niegodziwość im się wyrządza».

Cierpienia twoich bliźnich w ogóle cię nie poruszały, nie wzruszały twojego skamieniałego serca, ich los cię nie zainteresował. W swoim sercu, więc nic nie czułaś. Twoje serce było twarde jak kamień, lodowata skała. Twoje grzechy sprawiły, że skamieniało, stało się twarde i zimne.”

Słowa Boga skierowane do Glori Polo.

Drodzy Czytelnicy dla współczesnego obywatela XXI wieku takie zagadnienia jak Bóg, życie po śmierci, czy sąd ostateczny to jedynie bajka dla niegrzecznych dzieci i stosunkowo dobry materiał na film, ale nic więcej. Panuje przekonanie, że ze śmiercią wszystko się kończy, nie ma egzaminatora, nie ma konsekwencji, nie ma zasad, nie ma nic. Istnieje jedynie tu i teraz, wszystko jest dozwolone, co nie jest zabronione. Obywatel XXI wieku jest wyzwolonym poszukiwaczem doznać emocjonalnych i zmysłowych, często za wszelką cenę.

Czy jednak ów zarysowany monolit faktycznie jest nieskazitelnym obeliskiem rozwoju cywilizacyjnego? Odpowiedź jest bardzo prosta i krótka, zawiera się w słowie NIE. Istnieje wiele wydarzeń i dowodów, które stanowią solidny wyłom w owym monolicie. Do nich możemy zaliczyć między innymi dobrze udokumentowane zdarzenie z roku 1995, kiedy to w skutek uderzenia pioruna Gloria Polo była tak poważnie ranna, że przez kilka dni znajdowała się w śpiączce a lekarze zajmujący się Glorią nie dawali jej większych szans na przeżycie. W zasadzie owe szanse po prostu nie istniały.

„Obojętni są letni i Ja ich zwymiotuję. Obojętny nigdy nie wejdzie do nieba. Obojętny to ktoś, kto przechodzi przez świat i nic go nie obchodzi, nic go nie dotyka, jedynie jego dom i jego sprawy. Twoja śmierć duchowa zaczęła się wtedy, kiedy przestałaś się interesować tym, co się przydarza twoim braciom. Kiedy myślałaś tylko o sobie i o twoim dobrobycie.

Co z tego, że miałaś dwa mieszkania własnościowe, że jakieś gabinety mogłaś nazywać swoimi? Na co ci się zdało, że uważałaś się za wysoce wyspecjalizowanego stomatologa, który odniósł wiele sukcesów? Przyniosłaś może pyłek ceglanego kurzu z jednego z twoich budynków? Masz może przy sobie swój wypchany portfel albo swoją grubą książeczkę czekową? Co uczyniłaś z talentami, które ci dałem?”

Słowa Boga skierowane do Glori Polo.

Glorie przy życiu podtrzymywał jedynie szpitalny sprzęt, bez niego umarła by w ciągu kilku godzin. W pewnym momencie lekarze podjęli decyzję o wyłączeniu aparatury tak by Gloria mogła umrzeć, ponieważ szanse na przeżycie, nie wspominając o późniejszym etapie dochodzenia do jakiejkolwiek namiastki zdrowia, było czystą abstrakcją. To dzięki siostrze Gloria nadal żyje, ponieważ to ona upierała się by nie wyłączać aparatury, wierzyła do samego końca a wiara się opłaciła.

W trakcie śpiączki Gloria znajdowała się po drugiej stronie, była w zaświatach, tak możemy to ująć, Ona sama tak to ujmuje. W trakcie pobytu otrzymała zadanie by powrócić i dać świadectwo tym, którzy nie wierzą, dać świadectwo prawdzie w obliczu kłamstwa XXI wieku. Owo orędzie zostało spisane a następnie wydane w kilkunastu językach na całym świecie. W Polsce książka: „Od złudzenia do prawdy”, przyczyniła się do nawrócenia wielu ludzi. Każdemu, kto jest zainteresowany fenomenem Glori Polo, polecamy wyżej wspominaną pozycję. Dzisiejszą publikację chcemy zakończyć kolejnym fragmentem świadectwa Glori Polo.

„Ile dobra mogłaś uczynić dzięki tak wielkim pieniądzom, które wyrzucałaś na kosmetyki. Na co zdały ci się twoje diety, którym się poddawałaś i którymi zamęczałaś swoje ciało powodując bulimię oraz anoreksję? Uczyniłaś z siebie samej i ze swego ciała bożka, złotego cielca. Co ci teraz po tym? Robiłaś wiele prezentów, to prawda, ale czyniłaś to tylko po to, aby ci dziękowano, mówiono o tobie, jak jesteś dobra. Swoją dużą ilością pieniędzy manipulowałaś wszystkimi, aby ci wyświadczali przysługi. Powiedz Mi, co teraz przynosisz dla wieczności?

Gdy cię ostatnio nawiedziłem bankructwem, nie była to kara jak myślałaś, lecz błogosławieństwo. Bankructwo to miało cię uwolnić od twego bożka, od twego złotego cielca, któremu służyłaś. To bankructwo miało cię do mnie przyprowadzić. Ty jednak buntowałaś się, broniłaś i nie chciałaś opuścić swojej wysokiej pozycji w społeczeństwie. Klęłaś, pomstowałaś i szalałaś, ty niewolnica pieniędzy, niewolnica mamony.

Sądziłaś, że wszystko potrafisz, że sama możesz uczynić coś swoim wysiłkiem, pilnością i zaangażowaniem. Myślałaś, że potrafisz wszystko lepiej od innych. Nie! Spójrz, ile jest wykształconych osób, absolwentów, którzy tak samo jak ty starali się, a nawet lepiej i gorliwiej, mimo to nie osiągnęli tego samego, co ty. Tobie więcej dano i dlatego więcej się od ciebie zażąda.”

Autor. Zespół Eschatologia.pl

Fot. Youtube.com

Wszelkie prawa zastrzeżone.