Epidemia sekt: dla jednych to nieszkodliwy folklor, ale dla ludzi wierzących to przedsionek do upadku.

„Obleczcie pełną zbroję Bożą, byście mogli się ostać wobec podstępnych zakusów diabła. Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw Zwierzchnościom, przeciw Władzom, przeciw rządcom świata tych ciemności, przeciw pierwiastkom duchowym zła na wyżynach niebieskich.”

(Ef 6, 11-12).

Epidemia sekt nawiedziła kraje byłego bloku sowieckiego a więc i Polskę. Dla jednych zabójcze sekty są nieszkodliwym folklorem, ale dla ludzi wierzących to przedsionek do upadku, przedsionek poprzedzający mrok. Jak byśmy nie spojrzeli na niezwykłe rozmnożenie się wszelakiego rodzaju sekt, to jedno napisać należy, otóż to znak czasu i wyraźna manifestacja duchów zwodzących. Sekty albo prowadzą na manowce swoich sympatyków oczarowanych innością, albo po prostu donikąd. Prasa potwierdza, że w ostatnim czasie tego typu twory w zatrważającym tempie mnożą się na całym świecie.

W marcu 1997 roku w kanadyjskiej prowincji Quebec odnaleziono siedemdziesiąt pięć ofiar wyznawców Świątyni Światła, którzy w ten sposób ratowali swoje życie przez zbliżającym się millennium. W obliczu niepewności zbliżającego się końca, wielu ludzi coraz częściej szuka nowych dróg i bezpiecznych schronień. Nowe grupy religijne, które działają w Polsce nie prowokują dramatycznych zdarzeń, jednak z domów znika wielu młodych ludzi. Część z nich trafia do zamkniętych, parareligijnych wspólnot. Tam zmienia się ich osobowość po przez sekciarską indoktrynację.

Bardzo często, na pewnym etapie, przywódcy sekt nalegają na zerwanie kontaktów z rodziną poprzez manipulowanie psychiką adeptów. Dalej pojawia się zmuszanie do bezwzględnego posłuszeństwa, następuje coś w rodzaju kontroli umysłu, zachowania a nawet uczuć. Sekty stanowią zagrożenie dla bezpieczeństwa rodziny. Należy przeciwdziałać sektom parareligijnym oraz tym, które chcą zdobyć wpływy ekonomiczne a nawet polityczne.

Trudno gdziekolwiek na świecie mówić o zdecydowanym przeciwdziałaniu, gdyż wielu zalicza do sekty jedynie te wspólnoty, które kontrolują umysły adeptów, manipulują nimi, bezwzględnie wykorzystują do pracy na rzecz przywódcy. Naukowcy używają coraz częściej terminu: „nowe ruchy religijne”. Owe ruchy charakteryzują się przede wszystkim tym, że manipulują tekstem biblijnym, przez dodatkowe tak zwane księgi objawione ich własnym prorokom.

Nowe ruchy religijne oczekują wyzwolenia od złego świata i mają znamiona gnostyczno- magiczne oraz są często zakorzenione w wielkich religiach Wschodu. Rzeczą niezwykle zaskakującą jest fakt, iż siłą wszystkich tych sekt jeszcze idealizm młodych ludzi. Eksperci uważają, że tylko psychicznie chorzy są w pełni odporni na indoktrynację sekt. Człowiek zdrowy ulega sugestiom oraz wysublimowanym technikom psychopatycznym. Seksta pozornie zaspokaja wszystkie pragnienia transcendentalne i potrzeby przynależności, znaczenia, wspólnoty i ciepła. Sekta staje się niczym nowotwór, który z czasem przejmuje coraz większą kontrolę nad człowiekiem.

W człowieku drzemie odwieczna pokusa pragnienia stania się Bogiem. Gdy pokusa ta przybiera na sile wówczas na horyzoncie pojawia się ktoś, kto podszeptuje mu: „Koniec z krzyżem, koniec z grzechem, koniec z pokorą i nauką głoszoną przez Jezusa z Nazaretu”. Zatrważające jest to, że coraz częściej intelektualiści katoliccy tłumaczą, iż niema potrzeby posiadania czy też uznawania, żadnych ograniczeń, norm. W ankiecie przeprowadzonej wśród uczniów liceów pojawiały się opinie, że ludzie szukają w sekcie ucieczki przed problemami.

Symbolem religii, która zjednoczy wszystkie wyznania będzie Apokaliptyczna Bestia. Spośród wielu gatunków zwierząt obecnych w bestiariuszach jeden zasługuje na szczególną uwagę ze względu na ogromne znaczenie symboliczne i specyficzną sylwetkę psychologiczną. Otóż jest to wąż, zwierze licznych mitów prehistorycznych. Wielokrotnie wzmiankuje się w owych mitach o żmii rogatej, okularniku, kobrze królewskiej, grzechotnikach, wężach morskich, dusicielach, a także o wężach latających z rodzaju Chrysopelea. Wąż od niepamiętnych czasów symbolizował najczystsze zło.

Na znaczenie symboliczne węża wpływa również i to, że uchodzi on za symbol świata podziemi. Wąż to zwierze niezwykle tajemnicze, porusza się cicho, jest aktywne nocą a jego głos ma czasem przejmujące brzmienie. Wąż jest jednym z pierwszych takich wizerunków w kulturze człowieka. „W późniejszych czasach odstąpią niektórzy od wiary i przystąpią do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich uwiedzeni obłudą kłamstwa, naznaczonych w sumieniu piętnem występku.” 2 Tym 4:2-3.

Nie ulega wątpliwości, że współczesne czasy, jak nigdy wcześniej, charakteryzują się żerowaniem pewnych sekt czy organizacji na ludzkim strachu. Wmawia się społeczeństwu, że jedynym ratunkiem i sposobem na udane życie jest odrzucenie wszelkich zasad na rzecz pełnej wolności. Ta złudna wolność, już wielu zaprowadziła na pustynię gdzie nie ma nic prócz rozrzuconych kości innych ludzi, którzy przybyli tutaj wcześniej, również wiedzeni ułudą wolności.

Autor. Zespół Eschatologia.pl

Fot. Pixabay.com

Wszelkie prawa zastrzeżone.